vrijdag 7 september 2012

Parijs

Tja je bent geboren in Amsterdam, er in een dorp ernaast opgegroeid, je middelbare schooltijd er doorlopen en je hebt er zelfs gewoond met je vriend die je echtgenoot zou worden. En alhoewel je van de natuur houdt denk je van jezelf toch dat je wel een stadsmens bent. En dan ga je naar Parijs! En op het moment dat je uit de trein stapt op het Gare du Nord en nog staat te hannesen met je koffers en je hoort al een beetje Frans om je heen spreken dan voel je het al. De eerste vlinders en je denkt o jee ik ga verliefd worden. En jawel hoor op het moment dat je na een helse metrotocht, 3x overstappen en je een ongeluk te hebben gezocht naar het hotel (eigen schuld tut hola, had je maar op google maps moeten kijken van te voren) in het hotel aankomt dan fladderen die vlinders al in je buik. En dan, op naar de Sacre Coeur, mensen kinderen al die trappen, uitgeput met klapknieen kom je boven en daar sta je dan en oh wat is dat mooi! Dat uitzicht, die basiliek, die sfeer en je wordt er in  meegesleept en als vanzelf ga je beter Frans spreken en komen de woorden haast als vanzelf. Hou toch eens op met dat gezwijmel zegt het nuchtere stemmetje in je hoofd, nee zegt het romantische stemmetje, geniet er nou van, je mag het prachtig vinden. Jaha zegt het nuchtere stemmetje weer, denk erom, je moet morgen wel die Eiffeltoren op he? Heb je beloofd. Tja en dat is waar want de volgende dag wordt je dochter 15 en zij wil die Eiffeltoren op en dan kan jij als moeder wel piepen ja maar ik heb enorme hoogtevrees en ik durf dat niet, maar ja je wil ook dat dat kind goede herinneringen aan haar 15e verjaardag heeft. Gelukkig de rij is heel erg lang, misschien wil ze niet zo lang in de rij staan. Ha mooi niet, ze zal en wil die toren op dus wachten maar. Godzijdank op het bord verschijnt de mededeling dat de top gesloten is. Heeft dat kaarsje gisteren toch geholpen. Hoef je maar tot de 2e verdieping! Maar nee, 3 kwartier later als je dan eindelijk aan de beurt bent verschijnt de vrolijke mededeling dat de top weer open is. Mmm er zit niks anders op dan dapper zijn! In de lift naar boven hou je manlief maar stevig vast en dan overstappen naar een andere lift naar de het hoogste punt. Het loopt je bijna dun door de broek van angst, maar nee je had met jezelf afgesproken dat je dapper zou zijn en dat ben je dan ook. Eenmaal boven moet je nog een eng trappetje op en dan sta je daar, ik weet niet hoeveel meter boven de grond. En kijk, je gaat helemaal niet dood en je valt ook helemaal niet naar beneden. Je staat gezellig zij aan zij met ik weet niet hoveel Japanners en Chinezen en 100 andere nationaliteiten en je kunt zowaar genieten van de pret van je kind en ook nog een beetje van het uitzicht. Wat ligt die Seine daar prachtig, alhoewel hij op de grond ook heel mooi was hoor. En gelukkig dan mag je weer naar beneden. Oh wat voelt dat heerlijk met beide benen op de vaste grond en de trots die je voelt omdat je het toch maar mooi geflikt hebt. Het werd nog een mooie verjaardag en het werd een prachtige week. Het Louvre, de Notre Dame, Pompidou, warenhuis Lafayette, Jardin des Tuileries, Arc de Triomphe en nog zoveel moois meer we hebben het allemaal gezien. En bij iedere stap werd de verliefdheid groter en fladderden de vlinders in je buik meer en meer. Dat romantische stemmetje had wel gelijk, geniet er nou van, en ja je geniet met volle teugen. Tot het tijd is om je koffers weer naar het Gare du Nord te zeulen en je je met je zere voeten en benen genoeglijk in de lekkere stoelen van de Thalys nestelt en je de trein zachtjes het station uit voelt glijden. Zodra de trein vaart maakt zucht je diep en neem je afscheid van de stad en van zoveel schoonheid. De avondzon streelt nog even zachtjes over het Franse glooiende landschap, nog even heel even ben je in Franse sferen en fladderen de vlinders nog en dan verlang je toch ook weer naar huis en naar je andere kind, daar vlakbij die andere mooie stad, Amsterdam, waar je roots liggen. Maar je weet heel zeker dat het romantische stemmetje het mooi gewonnen heeft van dat nuchtere stemmetje en dat er een nieuwe liefde is geboren en dat je heel zeker nog eens terug gaat naar die prachtige stad die je 5 dagen lang zo in zijn greep hield!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten