zondag 27 januari 2013

Muts

Ziezo en weer glijdt er een werkstuk  van mijn  breipennen. Dit keer een hoesje voor mijn reader. Ik heb een hoge productie de laatste weken. In december heb ik een sjaal gebreid voor mijn dochter. Begin deze maand een theemuts, omdat ik het zat was om een handdoek over de theepot te vleien en ik warme thee lekkerder vind dan koude en dan nu dit hoesje voor de reader. Twee weken geleden heb ik sokkenwol gekocht in een heel leuk handwerkwinkeltje midden in de Jordaan en wil ik proberen om sokken van de naalden te laten glijden. Ik heb s'avonds altijd koude voeten dus die komen wel van pas. Dat is nuttig breiwerk. Want ja dat is dus wel een beetje een probleem. Wie zit er te wachten op mijn breisels? Niemand! Vroeger toen de kinderen nog klein waren mocht ik gerust een trui breien voor zoonlief met een grote rode brandweerauto erop, of een voor mijn dochter met een teletubbie of andere held die toen in de mode was. Maar daar hoef ik nu niet meer mee aan te komen. Dan geven ze me al op voor een inrichting. Mijn echtgenoot houdt van tennisen, maar niet van die "mooie" spencers met kabels die die toptennissers dragen. Jammer voor mij! Ik had me graag op zo'n project gestort! Het is natuurlijk ook ontzettend truttig dat gehandwerk. Dat snap ik ook wel. Maar ik vind het prettig om te doen. Tijdens het breien kun je zo heerlijk nadenken of gewoon een beetje dagdromen en de allerbelangrijkste reden is het helpt me bij het afvallen. Want met een breiwerk in mijn handen snaai ik niet! En dat vertaalt zich uiteindelijk in klinkklare kilo's. Ik heb het al eens eerder geschreven, voor mij een winwin situatie. Maar goed wat moet je dan breien? Gelukkig zijn er van tijd tot tijd acties. Mutsjes breien voor zielige kinderen in arme landen. In 2011 heb ik mutsjes gebreid voor baby's in India en vorig jaar voor baby's in Zambia. Het is een gek, maar wel leuk idee dat er in de wereld kindertjes zijn die een door mij vervaardigde muts op hun bol dragen. Nu is er weer een actie voor kinderen in Aziatische landen. Dus nu mijn reader er lekker warm bij ligt in zijn nieuwe hoes, mijn koude voeten nog even moeten wachten omdat ik eerst nog sokkennaalden moet aanschaffen om die sokken te breien, zoek ik vanmiddag de babywolletjes maar weer eens op en ga lekker mutsen breien voor Aziatische kindertjes. Voor wie dat ook wil doen kijk maar op de site www.allesoverbreien.nl En als er iemand nog een theemuts wil, geef een gil ik heb nog wol genoeg om er nog een te maken.

dinsdag 1 januari 2013

Nieuw jaar = Nieuw begin

Jawel hoor, daar sta je weer met alle mensen waar je van houdt (nou ja niet alle mensen want je kind bijvoorbeeld is met zijn matties aan het feesten) om je heen te wachten tot de klok twaalf slaat om je dan vervolgens tussen manlief en dochterlief te werpen om ze een heel gelukkig nieuwjaar te wensen. En dat doe je, met heel je hart hoop je dat 2013 beter wordt dan 2012. Was het dan zo'n slecht jaar? Als je nou eens heel eerlijk tegen je zelf bent en eens heel goed alle hoeken en gaten in je geheugen aftast, was het dan zo slecht? Nee natuurlijk niet, we zijn er allemaal nog, niemand die belangrijk voor je is is je ontvallen in 2012. Hoewel een beetje grieperig en verkouderig hebben we toch allemaal het jaar gezond afgesloten. Tuurlijk het was een spannend jaar met heel veel zorgen. Dat wel. En daar kun je in blijven hangen of je kunt denken wat geweest is is geweest ik stop het in mijn rugzak en zal het onderweg vast nog wel eens tegenkomen, maar nu even niet meer. Dat zou je kunnen doen. Je kunt er ook over blijven zeuren hoe moeilijk en spannend het allemaal niet was, was het ook echt hoor, ja dat zou je kunnen doen, met dienverstande dat je omgeving het wel eens spuugzat wordt dat gezeik van jou! Maar goed als jij dat echt wil, ga je gang, zeur maar raak! Kies maar! Of kijk eerst eens naar wat er wel goed was in 2012. Nou eh, kind is geslaagd. Precies weet je nog hoe trots je daar stond te snotteren in die aula tijdens de diploma-uitreiking? En de vakantie in Parijs, oh la la wat heb je daar genoten! En die paar kilo's die je in 2012 wist te verliezen? Ok het is niet veel maar wel wat en bovendien is het jaren geleden dat je dat is gelukt! En al die lieve mensen om je heen, die je telkens weer steunden en waar je telkens weer tegenaan mocht zeuren. Dat is toch ook goud waard? En al die lol die je hebt gehad met je collega's over die Christian uit Vijftig Tinten Grijs. Bij wijs van spreken onder het bureau gelegen van het lachen, tranen over de wangen. Oh dat was zo zalig om zo te kunnen lachen. Hoor ik daar, de misschien wat gedateerde maar oh zo ware kreet, tel je zegeningen aankomen? Nou je het zegt, ja eigenlijk wel, want eigenlijk weet je diep in je hart wel dat je ontzettend rijk bent. En dat rijk betreft dan niet het saldo van je bankrekening, nee maar alles wat je hebt aan liefde en geluk en lieve mensen om je heen. Conclusie? Zegeningen geteld, keuze gemaakt, niet meer zeuren en blijven hangen in het verleden, maar genieten van wat je hebt! Van het samenzijn met mensen waar je van houdt, lekker werken, studeren, lekker koken, lekker eten, gezellige dingen doen, beetje breien, een mooi boek, de vogels in de tuin en al die kleine dingen die het leven zo rijk maken. Dus? Allemaal een heel gelukkig en liefdevol maar vooral gezond 2013 toegewenst!