Nagels!

Je hebt die dingen nu eenmaal dus moet je ervoor zorgen dat ze er ook een beetje netjes uitzien. Je kunt de prachtigste kleding aanhebben, perfecte make-up en mooie sieraden maar als je nagels er uit zien alsof je dagen aaneen in de tuin hebt gewerkt is je hele verschijning direct naar de knoppen. En ook al laat je je kop strak trekken bij de plastische chirurg zodat je een huidje hebt als een perzik en een uitstraling als van een barbie die zich een ongeluk is geschrokken, dat wordt allemaal teniet gedaan als je je handen niet zo af en toe eens insmeert met een beetje vet uit een tube of pot en je nagels eens een beurtje geeft. Dus toen ik van de week mijn handen eens aan een kritische blik onderwierp, was het weer eens tijd. Nu kun je natuurlijk heel goed thuis aan het vijlen gaan, handbadjes nemen en smeren tot je een ons weegt, maar dat is zo'n gedoe. Alle gezinsleden hadden andere bezigheden gistermiddag dus had ik letterlijk de handen vrij! Op naar de nagelstudio in de Bijenkorf. Daar worden je handen en vooral je nagels voor een niet al te hoog bedrag heerlijk watten gelegd. Na betaling (is vooraf handig zodat straks je pasgelakte nagels niet meteen beschadigen) mag je plaatsnemen op een hoge zwarte stoel, als een prinses wordt je stoel aangeschoven en mag je je handen vlijen op twee zachte zwarte kussentjes. Je hoeft je alleen nog maar te ontspannen en nergens meer aan te denken. De nagelexpert van dienst neemt dan plaats tegenover je en met een stralende lach wordt je welkom geheten. Voorgaande keren had ik altijd een allerliefst meisje met wie ik dan lekker kon kleppen over de voordelen van roze of grijze lak en allerlei mutsige meisjespraat kwam dan aan de orde. Dit keer nam een schone jongeman tegenover mij plaats, lachte zijn stralend witte tanden bloot en keek mij vanonder zijn witblonde pony kek aan en stelde zich voor: Vic! Zo dat was andere koek. Vic ging aan de slag en nam mijn nagels een voor een onder handen en terwijl hij er lustig op los vijlde en met brute kracht de vellen en lellen verwijderde en mijn nagelriemen terugstuurde naar waar ze hoorden, begon hij mij uit te vragen over wat ik zoal deed in het dagelijkse leven? Ik gaf hem een korte impressie en dacht, ja hoor eens Vic, dat kan ik ook! Want wat doet zo'n leuke, keurig geklede en gestylde en lekker ruikende jongeman tussen al die kakelende nagelkippen? Gelukkig was Vic bereid mij dat te vertellen, maar eerst moest er nog de kleur worden uitgekozen. Of ik wat in gedachten had? Nou iets van taupe of lichtgrijs. Vic haalde de potjes en liet me de kleuren zien. Toen keek hij me aan en zei, maar ik heb nog een hele mooie nieuwe kleur die goed bij u zou passen. Welke kleur kleding draagt u het meest? Nou zwart! Ja dat dacht hij al. (hij dacht natuurlijk, dat is heel verstandig want dat kleedt tenminste een beetje af) En Vic pakte een potje met een dieprode, fluweel achtige kleur. Die jongen had gelijk. Was prachtig. Terwijl hij ervoor zorgde dat mijn handen van ordinaire huishoudhanden omgetoverd werden in zachte handen als van een dame, vertelde hij mij waarom hij dit werk zo graag deed. Het ging hem om de contacten met de klanten, vrouwen praten doorgaans heel graag over zichzelf. Ze storten hun hele ellende over hun slechte huwelijk over hem uit, tracteren hem op ondeugende, beetje stoute verhalen of roddelen lekker over hun vriendinnen, terwijl hij hun handen omtovert tot juweeltjes. Het allermooiste is als ze tevreden de deur uitgaan en nog eens bij me terugkomen, vertelde hij. En hij lachte zijn stralende witte tandenlach! Ik had een reuze middag daar aan die zwarte tafel met mijn handen in de bekwame handen van Vic. Niet alleen zien mijn nagels en handen er weer goed uit, maar het was zo leuk om zijn passie te zien. Zo'n jongen die zich in zo'n bolwerk van vrouwen helemaal op zijn gemak voelt en daar zijn rol in kan spelen. Wat een schat! Gelukkig heb ik geen huwelijksproblemen en stoute verhalen ken ik niet, maar ik had ze zo aan hem verteld met zijn trouwhartige open blik! De hele weg naar huis in de tram en de metro heb ik tevreden naar mijn nagels zitten koekeloeren en ik wordt er nog steeds blij van!  Goh, die Vic!