maandag 2 november 2015

Jarig en Allerzielen

Vandaag ben ik jarig en vandaag is het ook Allerzielen. Toevallig ben ik in een katholiek ziekenhuis geboren, daar zat nou eenmaal de kraamkliniek en mijn moeder vertelde wel eens dat ze die dag niet zoveel luiers ter beschikking hadden omdat de wasserij gesloten was. Aan mij werd dus vriendelijk doch dringend verzocht niet zoveel luiers vuil te maken die dag. Of ik me daaraan gehouden heb weet ik niet. 

Verder heeft Allerzielen nooit een rol gespeeld bij mijn verjaardagen. Het was gewoon mijn verjaardag en dat werd gevierd. Er werd appeltaart gebakken, traktaties voor school gemaakt en ik kreeg altijd een nieuwe jurk. Die maakte mijn moeder zelf of oma Corrie deed dat. Toen ik wat ouder werd hadden we elk jaar gesteggel over de lengte van de rok haha en altijd kwamen we ergens in het midden uit. 

Als ik tussen de middag uit school kwam waren andere opa en oma er en om vier uur druppelde de overige visite binnen. Om zes uur waren die verdwenen en gingen wij aan tafel voor het verjaarsdiner. Meestal een rollade met gekookte aardappels en twee soorten groenten die ik als de jarige van dienst zelf had mogen kiezen. Nu ik dit zo opschrijf klinkt het erg kneuterig en dat was het ook. Warm, veilig en gezellig! Ik heb er fijne herinneringen aan. 

Vandaag ben ik dus jarig en vandaag is het ook precies 10 maanden geleden dat mijn moeder overleed. Mijn eerste verjaardag zonder haar. Op Allerzielen. Het is een rare dag. Ik heb de hele dag al een vrolijke verjaarsglimlach op mijn kop geplakt want ik heb vandaag gewoon gewerkt. Nu mag ik op mijn werk best een potje grienen, ze zijn wel wat gewend bij zo'n uitvaartorganisatie, maar toch doe ik dat liever niet. 

Ik heb er vrede mee dat ze er niet meer is, er is haar een hoop ellende bespaard gebleven. Maar God wat mis ik dat lieve mens. Dat is natuurlijk helemaal niet raar en dat mag ook best. Zeker op je verjaardag. 

Jarig en Allerzielen. Nu denk ik echt niet alleen vandaag aan haar, heus niet. Ik heb maar een kaarsje aangestoken voor haar en voor mezelf een glaasje wijn ingeschonken. Proost mam. Op mijn nieuwe levensjaar, waar jij niet bij zult zijn en toch altijd bij mij zult zijn! 

1 opmerking:

  1. En toch is het goed om op je verjaardag even bewust een kaarsje aan te steken en aan haar te denken!
    Ik herken dat gedoe met die vrolijke verjaardag-glimlach helemaal... Ik deed dat nl ook en ik ging er de hele dag mee door. Maar dan ga je wel voorbij aan je eigen gevoel. En dat beviel mij achteraf niet zo goed...
    Annemarie, van harte gefeliciteerd! Je bent een wijs mens... En je moeder is vast trots op je!

    BeantwoordenVerwijderen