Beste 2015, nu zo op jouw een na laatste dag wil ik je graag alvast gedag zeggen. Ik hoop niet dat je het erg vind als ik zeg dat ik jou geen gemakkelijk jaar vond. Meteen al op de tweede dag bracht je me een heel groot verdriet en zo ging het het hele jaar een beetje door. Net als ik dacht ziezo nu gaat het wel weer een beetje knalde je er weer over heen met iets anders.
Maar goed als ik eerlijk ben 2015 was het natuurlijk niet het hele jaar kommer en kwel. Natuurlijk gebeurden er ook mooie dingen. Eindelijk heb ik dat felbegeerde HBO papiertje in mijn zak en ook het traject wat ik via mijn werk mocht volgen heeft me heel veel gebracht. Mij maak je de pis niet meer lauw, zoals een collega vaak placht te zeggen en wat ik inmiddels een leuke uitdrukking vind.
Ik ontmoette mooie mensen en had mooie gesprekken die me waardevolle inzichten gaven. In mijn diepe verdriet waren er zo maar ineens lieve woorden, bloemen, kaarten of even een arm om de schouder of welgemeende troostkus op de wang. Dat was dan wel weer heel erg mooi 2015.
Ook heb ik mooie dingen gezien. Intens genoten van onze tripjes naar Parijs en Rome, daar door prachtige musea geslenterd en genoten van de mooie kunst die daar hangt. Dat dan weer wel!
Ik heb veel en vaak mooie momenten doorgebracht met mijn gezin en menig gezellig uurtje stukgeslagen met familieleden. Dat was erg waardevol 2015.
Jammer ook 2015 dat het in de wereld zo'n zooitje was. Ik begrijp best dat ik jou daar persoonlijk niet voor verantwoordelijk kan houden, maar al die mensen die mekaar naar het leven staan. Die elkaars hoofd afhakken of bommen gooien op een redactie of op mensen die een avond uit zijn in een prachtige stad en daar dood en verderf zaaien. Dat was toch vreselijk 2015?
En al die mensen die met hun gezinnen in gammele bootjes hun oorlogsland verlieten en na ettelijke kilometers hier uiteindelijk aankwamen en dan vechtende mensen aantroffen, omdat ze bang zijn. Bang voor hun eigen veiligheid, hun kinderen of bang voor het onbekende. Dat was toch schrijnend 2015? Al die ontheemde mensen. Gewoon mensonterend.
Wat ook niet fijn was 2015, vond ik het politieke gekonkel. Al dat gelieg en gedraai en al dat geld wat in de zorg verloren is gegaan aan regeltjes en procedures, terwijl er mensen in huizen wonen waar ze maar 1 keer in de week gedoucht kunnen worden en maar in hun luier moeten poepen omdat er geen tijd is om iemand fatsoenlijk op een wc te helpen. Dat kan toch eigenlijk niet in ons rijke landje 2015?
Maar goed aan al deze dingen kan ik helaas persoonlijk niets veranderen. Ik denk dat de heren van IS en meneer Assad zich op de knieën slaan van het lachen als deze ietwat te dikke vrouw eens komt vragen of dat nou niet anders kan. Ook helpt het vast niet als ik meneer Rutte eens bel en zeg, Mark wat er hier in dit land gebeurt dat kan toch niet? Wanneer gaan jij en je kornuiten nu eens zorgen dat er niemand meer in zijn luier hoeft te poepen en dat al die mensen die zoveel zorg nodig hebben hun PGB keurig en netjes op tijd krijgen uitbetaald. Ik denk dat Mark vriendelijk lacht en zegt dat ik me met mijn eigen zaken moet bemoeien.
Dat ga ik dan ook maar weer gewoon doen. Proberen het in mijn eigen cirkeltje van invloed goed te doen met aandacht voor mijn dierbaren en een ieder die op mijn pad komt.
Ik zwaai je vast uit 2015 en dank je toch maar voor alle inzichten die je me hebt gegeven en ik hoop dat je opvolger een wat betere tijd komt brengen. Niet alleen persoonlijk voor mij en mijn gezin maar voor ons allemaal zodat de wereld wat vriendelijker wordt!
Dag 2015! Adieu!
2016 is lang en breed begonnen, maar ik vind dit een mooi stukje ook al zag 2015 er voor mij een beetje anders uit. Ik hoop dat de verdraagzaamheid wat groter wordt in de komende tijd, want af en toe vind ik het bar en boos in ons zo welvarende land.
BeantwoordenVerwijderen