Was het eerder met het november gevoel al niet veel soeps, met het kerstgevoel wil het ook nog niet zo lukken. Dat is niet heel erg raar want dit is de eerste kerst zonder mijn mams en vlak daarna is het haar sterfdag. Dus ben ik maar een beetje lief voor mezelf en zeg ik steeds dat het niet zo erg is dat het kerstgevoel nog niet zo wil.
Er staat hier dus nog geen boom. Niet dat we andere jaren direct nadat de Sint het land uit was de kerstboel te voorschijn haalden en naar het tuincentrum gingen om een boom uit te zoeken, maar meestal stond hij toch wel in het weekend daarna. Niet dus. De kinderen willen graag een boom en natuurlijk gaat hij er ook komen, want anders is het wel erg kaal. Hoeveel Kerstmissen moet je door na het overlijden van je moeder om weer van de sfeer te kunnen genieten. Niemand die het je vertelt.
Je krijgt daags na de uitvaart een boek met praktische tips na het overlijden met betrekking tot wat je allemaal moet regelen met overheidsinstanties en belastingdiensten, maar dit soort tips tref je daar niet in aan. Belachelijk eigenlijk. Waarom niet een duidelijk schema met aanwijzingen hoe je dit soort dagen doorkomt. Daar had ik wat aan gehad. Flauwekul natuurlijk want hier zijn geen schema's voor. Een mens moet het mooi helemaal zelf doen.
Ik weet eigenlijk ook wel zeker dat mijn moeder het krankjorem zou vinden als ik geen kerst meer zou vieren. Ben jij nou gek geworden zou ze roepen, wat heb ik je nou geleerd? Ook in moeilijke tijden maak je er het beste van, met een lach en met een traan. Hup aan de slag! Ik zie haar er wel voor aan dat ze van haar wolk klimt en in mijn kerstboomloze huis eigenhandig zelf de lampen uit doet zodat we de kerstverlichten wel op moeten hangen. Zoiets.
Er is dus geen recept en geen handleiding, maar hoe kleed ik de periode dan zo in dat ik niet al die dagen de ogen uit mijn kop loop te janken. Dat is niet gezellig en daar krijgt een mens maar rimpels van. Toen ik daar met een lieve collega over sprak, en hij is door de wol geverfd want mist al beide ouders, zei hij: Probeer gewoon te genieten van hoe goed het vorig jaar was, wat een cadeautje het was die kerst. Dat klaarde de lucht en dat probeer ik ook te doen. Niet jammeren en klagen maar met dankbaarheid denken hoe fijn het was dat ze er vorig jaar er nog wel was en dat haar al vaak zo warrige geest die dagen heel helder was. Ik heb nog zulke mooie gesprekken met haar gevoerd en dat zijn inderdaad cadeautjes die je in je hart bewaard met een grote strik erom. Zo heb je nog eens wat aan je collega's.
Toen ik dat eenmaal bedacht had en op kantoor Skyradio de hele dag al die zoetsappige kerstdeuntjes de afdeling op liet waaien, kwam ik toch voorzichtig in de stemming. Vanavond moest ik even in betondorp zijn. Dat kleine knusse wijkje waar de wieg van Johan Cruijff stond. Daar reed ik doorheen en zag al die versierde tuintjes en balkonnetjes met overal knusse kerstlichtjes en het kerstgevoel wakkerde nog ietsjes meer aan. Hehe.
Thuis kijk ik naar de stapel kerstkaarten die geschreven en gepost moeten worden. Elk jaar best even een klus maar wel een gezellig werkje. Dus aan de slag dan maar en dan stuit je alweer op het volgende dilemma. Want wat schrijf ik in de kaart aan mijn vader? Prettig kerstdagen? We gaan ons best doen om er wat van te maken en hij is in elk geval al die dagen niet alleen, dus vooruit dan maar. Gelukkig Nieuwjaar echter wil maar niet uit mijn pen storten. Het wordt waarschijnlijk helemaal geen gelukkig jaar voor hem, want hij mist zijn maatje. Hij wordt dagelijks geconfronteerd met haar afwezigheid in huis met alle gewone dagelijkse dingen. Ik hoop dat het een dragelijk jaar voor hem wordt met heel veel momenten waarop hij zich toch prettig en geliefd voelt.
Zie je wel dat zo'n handleiding in dit geval erg prettig zou zijn. Gewoon een naslagwerk met wat doe je op de eerste verjaardag, wat schrijf je in de eerste kerstkaart en al van dit soort dingen meer. Misschien moet ik mijn eigen handleiding maar eens schrijven. Maar eerst die vermaledijde kerstkaarten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten