donderdag 28 januari 2016

Bejaard!

Soms zit het leven mee en soms zit het leven tegen. Dat is altijd al zo geweest en dat zal altijd zo blijven. Nu zit er natuurlijk een hoop verschil in tegenslag. Je hebt tegenslag en tegenslag. Tegenslag wat een hoop ellende en verdriet met zich meebrengt en tegenslag wat vervelend is, maar ach je moet er maar mee leren leven. En je berust er in en gaat weer verder waar je mee bezig bent. Niks aan te doen. Punt uit!

Zulk tegenslag ondervond ik afgelopen week. Kon ik de ene dag nog moeiteloos mijn oude laptop opstarten en gezellig mijn blog schrijven en de stukjes van mijn medebloggers lezen, de andere dag was dat ineens voorbij. Ik begreep er niks van, ik had toch niet per ongeluk met mijn vingers aan de verkeerde knoppen gezeten? Ik kon het me niet herinneren. 

Nu weet ik wel dat mijn laptopje eigenlijk een bejaard opaatje is. Hij is geboren in 2006 en dat schijnt in laptop land hoog bejaard te zijn. Maar goed ook hoog bejaarden hebben zo hun kwaliteiten en kunnen het nog prima doen. Het was niet zo dat hij het loodje had gelegd hoor, hij liet me nog prima zien wat voor weer het werd en of er veel regen aankwam en ook een kijkje op Facebook ging, alhoewel wat trager, nog best goed. 

Maar even bloggen en bijlezen was er dus niet meer bij. Heel ongezellig en natuurlijk was zoonlief net een weekendje van huis. Zoonlief is namelijk met computergenen geboren en hij hoeft er meestal alleen maar naar te kijken, streelt eens liefdevol met zijn hand over de patiĆ«nt en de boel doet het weer. Nu dus niet. 

Het had geen zin om me hierover op te winden. Typisch gevalletje van (lichte) tegenslag waar niets aan te doen is en waar je dus maar in moet berusten. Even naar de winkel snellen om een nieuw laptopje in te slaan zat er niet in. Laptops benne dure dingen en daar moet eerst een spaarvarken voor worden gevuld. 

Vanavond was zoonlief weer eens gezellig thuis met het eten en toen ik na het eten aan hem vroeg of hij eens mee wilde denken over de aanschaf van een nieuw laptopje voor niet al te veel geld, zei hij, wat is er dan aan de hand met je laptop. 

Na mijn verhaal te hebben gedaan pakte hij de bejaarde liefdevol op, toetste voorzichtig iets in en na een paar minuten zei hij, zo je kunt weer bloggen want ik heb er een andere browser voor je opgezet. Nou is zo'n kind nu niet handig. Natuurlijk weet ik dat het afscheid van dit opaatje steeds dichterbij komt en dat ik mijn spaarvarken echt moet gaan spekken, maar voorlopig kan dit opaatje nog wel even mee en kan ik mijn onzin weer delen.

1 opmerking:

  1. Wat kun je toch leuk schrijven... Ik heb weer zitten genieten tijdens het lezen van dit stukje proza!
    Je zoon heeft gouden handjes als het om computers gaat, dat is handig...

    BeantwoordenVerwijderen