Batterijen, Bloemen en Cake!

Op de zaterdagse boodschap werden we vanmorgen in het plaatselijke winkelcentrum verwelkomd door een meisje dat met haar hoofd uit een batterij stak. De arme schat stond onder het glazen dak van het winkelcentrum, aldus vermomd als batterij, kartonnen verzameldoosjes uit te delen aan het winkelend publiek. Ook aan ons werd gevraagd of we zo'n doosje wilden. Dat wilden we niet en dat vond ik best zielig voor dat meisje die daar in dat warme pak zo aandoenlijk haar best stond te doen voor een beter milieu. Die doosjes kun je namelijk gebruiken om lege batterijen op te sparen om ze dan tegelijk naar zo'n verzamelpunt te kunnen brengen. Nu dat is een nobel doel zult u zeggen en waarom wilde jij dan niet zo'n doosje van dat arme kind?

Nou omdat wij een maand of drie geleden al twee van dergelijke doosjes kregen bij een zelfde soort actie en deze zijn nog lang niet vol. Bovendien sparen wij de lege batterijen altijd op in een oude bloempot en daar zijn we allemaal zo aan gewend dat de uitklapbare doosjes nog in hun verpakking liggen te wachten tot ooit hun dienst aanbreekt. Als de bloempot vol is dan stort mijn echtgenoot de hele santekraam in een zak en neemt deze mee naar het inleverpunt op zijn werk. Reuze handig!

Ik had medelijden  met het meisje in het warme batterijenpak, zeker toen ik zag dat, toen ze even haar hoofd uit het pak haalde waardoor de batterij van een afstandje er hevig geknakt uitzag, direct werd aangesproken door de baas van de batterijenbakjes die haar sommeerde om het hoofd direct weer in het warme pak te steken. Zielig!! Mijn handen jeukten om de roltrap weer af te gaan en de batterijenbaas aan te spreken op zoveel onmenselijkheid, maar ja ik moest naar de bakker en natuurlijk wordt zo'n meisje ook betaald om een paar uur voor batterij te spelen. Toch bleef ik het zielig vinden. 

Ze had wel een strategisch plekje gekozen zo vlak voor de nieuwe bloemenwinkel.  Die had pas zijn deuren geopend en de mensen wilden wel eens een kijkje nemen en daar profiteerde het batterijmeisje weer van. Toen ik zelf naar de bloemenwinkel liep zag ik dat haar stapel met doosjes flink geslonken was. 

In de nieuwe bloemenwinkel was het overigens goed toeven. Ik word altijd blij van bloemenwinkels of bloemenstalletjes met al die vrolijke kleuren. We hebben het een maand of twee zonder bloemenwinkel moeten doen en dus was ik genoodzaakt in die tijd een bloemetje bij de supermarkt mee te nemen en dat was niet altijd even succesvol.  Voor een mooie kwaliteit wol ga ik ook liever naar de wolwinkel en zo is het met bloemen ook. Toch net even wat betere kwaliteit. Deze nieuwe bloemenwinkel moet het natuurlijk nog waarmaken maar het zag er veelbelovend uit. Niet alleen mooie boeketten en losse bloemen om zelf een boeket van samen te stellen, maar ook een gewoon bosje bloemen voor een schappelijk prijsje. Zo zit ik nu heerlijk te genieten van een grote bos zonnebloemen die vrolijk de kamer in kijken en op de salontafel staan zachtoranje roosjes met een donker streepje aan het randje te pronken. Helaas was er eentje een beetje geknakt maar die staat nu apart tussen de foto's van mijn mama en mijn schoonouders. Daar staat altijd een blommetje bij. 

Alle facetten voor een lekker weekend waren dus aanwezig. Lekker eten in huis, mooie bloemen en een haakwerkje voor handen om heerlijk mee aan de slag te gaan. Toch ontbrak er nog wat. De geur van eigengebakken cake! De ultieme geur van huiselijke gezelligheid. (lees burgerlijke tuttigheid maar dat mag de pret niet drukken). Zo'n cake is zo gemaakt en nu is alles voorhanden. Het is weekend. He lekker!

Nu hoop ik maar dat het batterijmeisje door al haar doosjes heen is en dat ze het batterijenpak aan de wilgen kan hangen en dat ook zij lekker van het weekend van kan gaan genieten!